Καρδιακοί Όγκοι

Έκπληξη μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον το άκουσμα ότι ένας ασθενής μπορεί να έχει όγκο στην καρδιά. Η εμφάνιση όγκου στην καρδιά είναι σπάνιο φαινόμενο αλλά όχι απίθανο. Οι όγκοι διακρίνονται σε καλοήθεις ή κακοήθεις και σε πρωτοπαθείς ή δευτεροπαθείς. Οι όγκοι που εμφανίζονται στην καρδιά χαρακτηρίζονται ως πρωτοπαθείς ενώ όγκοι που προέρχονται από μετάσταση, χαρακτηρίζονται ως δευτεροπαθείς. Καθώς η καρδιά είναι μείζον όργανο, η ύπαρξη ακόμη και καλοήθους όγκου που δεν θα αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.

Τα αίτια για την εμφάνιση όγκου στην καρδιά δεν είναι γνωστά στην πλειονότητα των ασθενών. Ενα μικρό ποσοστό ασθενών με όγκο στην καρδιά έχει οικογενειακό ιστορικό ή πάσχει από διάφορα σύνδρομα.

Πρωτοπαθείς όγκοι: Ο πιο συνηθισμένος τύπος πρωτοπαθούς όγκου είναι το μύξωμα. Τα περισσότερα μυξώματα είναι καλοήθη. Συνήθως εμφανίζονται στον αριστερό κόλπο της καρδιάς και λιγότερο σε άλλα σημεία της. Οι γυναίκες εμφανίζουν περισσότερο μυξώματα από τους άνδρες, ενώ η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο. Ενα ποσοστό των ασθενών εμφανίζει μύξωμα ως αποτέλεσμα κληρονομικότητας. Συχνά το μύξωμα επηρεάζει τη λειτουργία της μιτροειδούς βαλβίδας. Τα συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής μπορεί να είναι δύσπνοια, βήχας, ζάλη, παροδικό εγκεφαλικό επεισόδιο , παροδική διαταραχή όρασης. Αλλοι καλοήθεις όγκοι είναι τα λιπώματα, τα θηλώδη ινοελαστώματα, τα ραβδομυώματα.

Στους κακοήθεις όγκους περιλαμβάνονται το σάρκωμα, το πρωταρχικό λέμφωμα και το περικαρδιακό μεσοθηλίωμα. Ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει ως σύμπτωμα ξαφνική καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμίες, συγκέντρωση υγρού γύρω από την καρδιά σε. Οι κακοήθεις όγκοι εμφανίζουν πιο έντονα συμπτώματα σε σύγκριση με εκείνα των καλοήθων όγκων και μπορεί να κάνουν μεταστάσεις σε άλλα όργανα.

Δευτεροπαθείς όγκοι: Η εμφάνιση των δευτεροπαθών όγκων οφείλεται σε μεταστατικούς καρκίνους άλλων οργάνων, κυρίως των πνευμόνων, του ,μαστού , του στομάχου, των νεφρών, του ήπατος και του εντέρου. Επίσης, συνδέονται με την εμφάνιση λεμφώματος, λευχαιμίας ή μελανώματος. Τα συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής είναι ξαφνική αύξηση του μεγέθους της καρδιάς, αλλοίωση του σχήματός της, αρρυθμία, καρδιακή ανεπάρκεια, δυσλειτουργία της καρδιάς.

Οι καλοήθεις όγκοι αντιμετώπιζονται συνήθως χειρουργικά. Ο χειρουργός αφαιρεί τον όγκο και ιστό γύρω από αυτόν, ώστε να διασφαλίσει όσο το δυνατόν καλύτερα ότι ο όγκος δεν θα εμφανιστεί ξανά. Ο έλεγχος με απεικονιστικά διαγνωστικά μέσα, π.χ. υπέρηχος καρδιάς, είναι απαραίτητος σε μόνιμη βάση και σε συχνότητα που θα καθορίσει ο ιατρός.

Στην περίπτωση που υπάρχει κακοήθης όγκος, συνήθως ο ασθενής υποβάλλεται σε θεραπεία με ακτινοβολίες ή χημειοθεραπεία. Ακόμη μπορεί να γίνει έγχυση φαρμάκου στο περικάρδιο ώστε να ανακοπεί η αύξηση του μεγέθους του όγκου. Η θετική έκβαση στις περιπτώσεις αυτές είναι σπάνια.